La vida en Costa Rica

Pura vida

Hallo daar ! 

Er is alweer een maandje voorbij, de tijd gaat hier zo snel ! Goed, waar was ik gebleven de laatste keer? Ohja, mijn gastgezin! Ik heb ongelofelijk veel geluk met mijn gastgezin. Ik woon bij een oma, een beetje de Madre de Familia van de familie die er rond woont. Ze heet Carmen en ze zorgt heel goed voor ons. Ze kan koken als de beste, en als er iets is dan zorgt ze meteen dat het opgelost geraakt. Om een voorbeeldje te geven, Justine was een keer hard gevallen op het strand, ik weet het, het klinkt raar maar hier zijn stukken strand waar geharde lava bij semi hoogtij wel eens glad kan zijn. Carmen heeft haar meteen verzorgd door zo een zalf aan te doen die elke oma wel liggen heeft. Zoals ik al zei kan ze fantastisch koken, ik heb hier echt al alles van haar volledig opgegeten, de raarste dingen waar ik nog nooit van gehoord had zoals bijvoorbeeld chayote. Ik proef alles en er is niets wat ze maakt dat ik niet lust. Haar Pasta al Carmen is mijn favoriete gerecht hier ! Daarvoor skip ik echt 's middags de lunch, want die is echt de moeite. Verse Pasta met juist gesneden tomaatjes, knoflook en basilicum, heerlijk ! Ook krijgen we elke ochtend een kommetje met vers gesneden fruit, meestal watermeloen, ananas en banaan. Ik kan jullie verzekeren, eens je hier van het Costa Ricaans fruit hebt geproefd wil je gewoon nooit meer anders ! Daarom eten Justine en ik hier heel vaak als lunch gewoon een smoothie en wat vers fruit. 

Nu ja, het eerste weekend was Justine er nog niet en heb ik kennisgemaakt met mijn Duitse huisgenoot Ferdinand. Een intelligente leergierige jongen, een goeie vriend die er altijd was voor mij. Vorig weekend is hij helaas vertrokken. Ik vond het wel spijtig want we hebben grappige dingen meegemaakt. Maar terug naar mijn eerste weekend, ik heb toen voor de eerste keer kennisgemaakt met Tamarindo, een toeristisch dorpje dat groot is in vergelijking met alle andere plaatsjes hier maar voor ons eigenlijk echt heel klein. Mijn eerste zonsondergang op het strand was wel echt de moeite. Een vakantiegevoel overspoelde me echt, maar natuurlijk ben ik hier ook voor het  Spaans. Ik ben daarom echt blij dat ik in Santa Rosa (10 km van Tamarindo) woon. Al van de eerste dag werd het duidelijk hoe ongelofelijk veel Belgen en Nederlanders hier zijn, en uiteraard in Spaans spreken een beetje lastiger dan het goeie oude Nederlands waar ik eigenlijk al een mini beetje van vervreemd was. Dan maak je kennis met Franse mensen en komt er nog een taal bij. 

Maandag toen ik thuis kwam van mijn eerste dag zag ik Justine terug. Ik weet nog hoe blij ik was! 

mijn huisje

Vanaf dan werd het pas echt leuk. Hoewel het niet altijd even gemakkelijk is, de aanpassing en de nieuwe omgeving is het wel leuk als je het kan ervaren met iemand van thuis. We hebben ook samen en in groep veel uitstappen gedaan. Justine en ik zijn samen naar Liberia geweest, de Feesten in Sta. Cruz, we hebben onze avontuurlijke dag in Guachepilin gehad, de bootsafari in het nationaal park van Tamarindo, vorig weekend ons fantastisch weekend in Playa Samara (waar ik allemaal trouwens nog op terugkom) en vanavond vertrekken we met een grote groep van EF naar Panama! 

Dan de geldeenheid, dat was echt wennen in het begin. De officiële geldeenheid van Costa Rica heet Colones. Maar je kan hier ook overal in Amerikaans Dollar betalen, dit probeer ik zoveel mogelijk te vermijden want de Dollar is hier gewild, het is sterker en veel meer waard. 1 Amerikaanse Dollar is ongeveer hetzelfde als 500 colones. 20 USD is dus 10 000 Colones. 

V.l.n.r.
100 dollar - 10 dollar
40 dollar - 4 dollar
20 dollar - 2 dollar 

Misschien moet ik ook een beetje over het weer praten, hoewel ik denk dat jullie misschien al kunnen raden dat het hier heel erg warm is. Costa Rica heeft geen Lente, zomer, herfst en winter zoals wij in Europa. Hier kennen ze maar twee seizoenen. Zomer en winter oftewel droog- en regenseizoen. Ik zit midden in de zomer, je raakt er wel aan gewend maar Maart is hier de warmste maand van het jaar, nog warmer dan nu (27-35 graden) dus ik hou mijn hart vast voor dan. Maar goed, Dit gaat heel raar klinken maar ik ben eigenlijk heel blij dat ik in mijn gastgezin geen airco heb. Er zijn hier namelijk van die hele leuke beestjes, ze hebben de naam 'schorpioen' gekregen en die houden wel van airco. Natuurlijk ook kakkerlakken, verschrikkelijk grote spinnen en slangen, maar daar let ik eigenlijk al niet meer op. Nee grapje, grote spinnen en slangen zijn niet om mee te lachen, ik lach dan ook nooit als ik eentje zie, ik draai mij rustig om en loop zo hard weg als ik kan. 

Van airco gesproken, we hebben een hele leuke badkamer voor de studenten die buiten staat en het leuke aspect aan de douche is dat er alleen maar koud water is. 's Ochtends is dat een geniale manier om goed wakker te worden en 's avonds is het een goeie afkoeling. 

Het leven in Costa rica is in de breedste zin van de uitdrukking: Pura Vida. Het is niet alleen het pure leven, het is het optimisme, het geluk, de gezondheid, het is goedemorgen, goedemiddag en goedenavond, het is wat iedereen zegt om elkaar het beste toe te wensen, soms vijf keer per dag. Pura Vida is de zon, de warmte, en vooral de lach op elk gezicht. 

Pura Vida ! 

liefs, 

Maryline