Good evening y'all ! (or should I say, good afternoon?)
Vandaag was een fantastische dag, het is te zeggen: Ik ben helemaal enthousiast geworden, ook geacclimatiseerd (geen jet lag meer, hoewel het nog een klein beetje in mij zit) en uiteraard heb ik een te gekke tijd op school.
De lessen zijn enorm boeiend. Onze lerares Radka (van Slovakije) is een hele goeie leerkracht, ze geeft enorm boeiende onderwerpen die best nog uitdagend zijn, want de grammatica is een beetje gemakkelijk, om maar best te zeggen: saai. Ze is heel gedreven, en er is een gemoedelijke sfeer in de klas. Ondanks dat we het hebben over vrij zware onderwerpen zoals global warming, the environment, politics, en natuurlijk toegepast op landen over de hele wereld heeft ze een gave om alles luchtig te houden zodat het interessant blijft en we er kunnen over debatteren (Uiteraard in het Engels) zonder dat de helft van de klas ligt te slapen.
Onze klas is ook een hele leuke groep, we zijn met dertien en de wereld is er mooi in vertegenwoordigd. Er zitten mensen van Duitsland, Zwitserland, Denemarken, België (Belgium baby!), Nederland, Frankrijk, Argentinië, Mexico, Venezuela en China. Ook heb ik vandaag iemand ontmoet van Nigeria in mijn SpIn-class Communication Strategies. Daar debatteren we over speeches van beroemde mensen, doen zelf ook speeches over dingen waar wij in geïnteresseerd zijn, die ons boeien en waar we dus graag en ijverig iets over kunnen vertellen. Vandaag hebben we onder andere Obama's victory speech bestudeert van 2008. Je kan je niet voorstellen hoe jammer ik het telkens vind dat het lesuur voorbij is. Die speeches van ons waar ik het over had, wel daar wou ik het even over hebben in verband met die jongen van Nigeria. Zijn toespraak ging over Malaria en was uiterst interessant, hij praatte ook alsof hij al jaren een topspreker was, gedreven enzo. Toen hij ons dan ook vertelde dat hij zelf Malaria heeft/had en een wetenschappelijke achtergrond begrepen we ook waarom het onderwerp hem zo boeide op zijn beurt ons interesseerde. Morgen heb ik opnieuw die SpIn-class, ik heb er drie verschillende (Global Issues, Com. Strategies and -off course- literature and Movies). Ook is er morgen een lecture na de middag. Ik weet niet precies wat dat inhoud maar dat vertel ik jullie morgen dan wel.
Wat ik jullie ook nog wou vertellen over Sydney, was dat er mij twee dingen zijn opgevallen.
Enerzijds zie je in Sydney enkel (op een minuscuul aantal uitzonderingen na) mensen rondlopen, en dan bedoel ik ook lópen, niemand loopt hier op zijn gemak behalve als ze een volledige sportoutfit aanhebben van Nike, die gekleed zijn ofwel in wit en zwart, ofwel altijd heel netjes opgekleed.
Wat ik daarmee dus wil zeggen is dat Sydney een echte business-stad is. Dit is heel normaal, Sydney is een bruisende stad met torenhoge wolkenkrabbers. Winkels zijn hier 's ochtends allemaal open vanaf 8 am.
Anderzijds kijk je als buitenstaander raar op wanneer je toekomt hier, en wel om de volgende reden:
Sydney is enorm uitgestrekt in vele 'suburbans' ofwel stadjes/dorpjes er rond. Zoals bijvoorbeeld één van de verdere, Rooty Hill, waar ik verblijf. Wel, Stel je voor dat je 's ochtends om 6u45 met het merendeel van de bevolking van Rooty Hill staat te wachten op een trein dat je naar de city zal brengen, of het nu Central station of een andere halte is. Je kijkt rondom je en je ziet dat van àl die mensen die daar staan, hopend dat ze op de eerste trein geraken, maar 1/5 (en ik overdrijf niet) er uitziet alsof ze effectief van Australië zijn. Zowel afstammelingen van Aboriginals als afstammelingen van mensen die oorspronkelijk vanuit Engeland zijn uitgeweken meegerekend. Ja, dan ga je toch even fronsen. Wat je ziet, zijn netjes opgeklede mensen waarvan je denkt, het moet hier zo goed zijn dat ze van overal komen om hier te wonen en te werken. Maar eigenlijk is dat niet waar. Sydney staat er om bekend een Multiculturele Stad te zijn. Zoals wij in Europa een multiculturele samenleving ervaren als anders, is het hier dagelijkse kost. Volgen jullie nog ? Want ik moet langs Parijs om mijn uitleg te doen zegt mijn teerbeminde papa soms. Dus hier keek ik wel even raar van op. Het is zo dat de meeste families lang geleden naar hier verhuisd zijn, en dat de mensen die ik elke ochtend zie wachten op hun trein, sommige nerveus op hun horloge glurend, of onverschillig met hun IPhone bezig, andere dan weer wezenloos voor zich uit starend naar de horizon, of de Blue Mountains in de verte. Die mensen, zijn kinderen van kinderen van immigranten.
De invloeden van die immigranten van uit verschillende landen van de wereld zijn ook heel goed te merken aan lokale bedrijfjes, zoals eerder vermeld, aziatische winkeltjes, in shoppingcentra een overvloed aan sushi of speciale chinese bars. Mexicaanse eetmogelijkheden, alles wat je normaal in een grote stad vind, maar dan een tikkeltje specialer. Maar goed, this is after all Australia.
Bijgevoegde foto's zijn cupcakes ! Dit vind je hier ook heel vaak, en mij kennende ga ik hier veel inspiratie opdoen. Wie wil mijn proefkonijn zijn ?Oh en nog een foto van mijn avondeten, omdat ik vond dat het kon. Gewoon. random.
De foto hier vlak onder is mijn probeersel van een artistieke foto van Sydney in Twilight.
liefs en live vanuit Sydney,
jullie nieuwsbrengerke,
Maryline
Ik ben eerst!! ik wil proefkonijn zijn!! :D
BeantwoordenVerwijderengrtjes Elise
T IS WOENSDAG HERE I AM ,RAAR ZONDER JOU ik volg je zeer interessante blog iedere dag wat een ervaring ! jij moet zeker journalist worden,dat fotootje met je eetbord doet me denken aan mijn dieet we zijn over de helft en mijn streefcijfer komt in t zicht 60 kg flink he!
BeantwoordenVerwijderengroetjes Moeketje
Heey!
BeantwoordenVerwijderenIs een tijdje geleden dat ik je blog heb kunnen lezen... Héél veel werk enzo :P
Maar even laten weten: ik ben ook kandidaat proefkonijn :D
Dikke knuffel!
Moyka