Het is weer veel te lang geleden dat ik een blogbericht gepost heb, maar dat komt een beetje doordat ik het hier ferm naar mijn goesting heb. Vrijdag ben ik begonnen aan het waarschijnlijk langste maar zaligste weekend van mijn verblijf in Sydney, Surfcamp Australia.
mijn handen = Shaka! (official surfersteken) |
Ik, Claudio en Britt kwamen toe in Central station en begroetten een veel te grote groep juist naast het Wake-up hostel/Sidebar. We hadden ons aangemeld bij Nick en hebben daarna een 50tal minuten gewacht. Die 50 minuten zouden eigenlijk 5 minuten moeten geweest zijn maar goed, er was heel veel verkeer in Sydney dus het was begrijpelijk. Je vraagt je waarschijnlijk af waarom we met de bus gingen, wel dat was vrij simpel; onze bestemming, Gerroa lag op 2 uur rijden van Sydney. Daar is 7 mile beach, een strand dat ideaal is om te leren surfen, uitgestrekt dus hoefden we ons ook geen zorgen te maken om rips (plaatsen waar het water niet wegkan dus naar oceaan wordt gestuwd, heel gevaarlijk voor zwemmers om zo nooit meer op het vasteland te geraken.) Dus wij, tegen dat de bus er was, allemaal gelukkig en in opperbeste stemming op de bus random tegen nieuwe mensen beginnen praten. Ik had al een vermoeden en dat vermoeden werd bevestigd, dat Surfcamp Australia niet van EF zelf was en dat er andere organisaties ook waren die leerlingen konden boeken. Zo ontmoette ik mensen van Business College, nog twee andere talen-organisaties en een Au pair/Nanny organisatie. Mensen van over de hele wereld.
De Nanny organisatie was de meest interessante, Jessica en Annika uit Duitsland verblijven hier in een gezin waar zijn Nanny van zijn. Ze krijgen een wekelijks loon en twee dagen vrij. Met hen was er ook Timo, die hier zijn master had gehaald en maandag terug naar Duitsland is gekeerd. Ik heb heel veel met hun opgetrokken dat weekend en we hebben ons goed geamuseerd. (Ze waren ook mijn kamergenoten). Een snelle stop in een klein dorpje waarvan ik de naam alweer vergeten ben voor één van de lekkerste artisanale hamburgers van Australië heeft onze honger gestild, en snel genoeg daarna werd het in onze bus een slaapoase, ondanks het feit dat het nog maar 11 uur was. Maar de bus schommelde wel enorm veel dus ergens is het wel logisch vermoed ik.
Timo - Claudio |
Toen we aankwamen zag ik een groot park met allemaal stacaravans. Ik dacht van, oei, gaan we ons allemaal in verschillende caravans proppen? Of in een hostel? Ik had geen idee, maar na 2 minuten stappen (Ik met mijn klein blauw valiesje, de kleine versie van mijn grote blauwe, met dank aan Koen en Anja) kwamen we aan op een super gezellige verblijfplaats. Een zestal rechthoekige bungalows stonden in een vierkant en het binnenpleintje was overdekt met een houten constructie waar surfboards in verwerkt waren. Daaronder bevonden zich 4 grote picknick tafels en een lange buffettafel. De reden waarom het zo ongelofelijk gezellig was, was omdat er lichtjes ophingen (slingers) die het geheel een gezellige en kampeerachtige indruk gaven.
Jullie hebben vast allemaal wel eens een wetsuit gedragen, dus jullie weten wel hoe plakkerig dat zit, zeker als je het eens uit hebt gedaan en daarna terug aantrekt. Desalniettemin was het een prachtige ervaring. Een wilde oceaan (tja, we moesten en zouden surfen, veel wind of niet) bruuske golven en vooral veel plezier om de eerste les iedereen er te zien afvallen. (Ik ook hoor, no worries).
Een goeie groep ! |
Dat doet mij er aan denken ! Het mooiste moment van het weekend? Ik had de aanbeveling van Nick gevolgd en onder de warme (of zeg maar heet als je juist uit een oceaan komt) buitendouche een appelsien gepeld en die daar opgegeten. Dat moeten jullie echt eens proberen ! Want als je een appelsien eet dan ben je helemaal plakkerig, ooit al eens zonder een teveel aan sap een appelsien kunnen opeten? Wel onder de douche spoelt dat direct weg. Als je dan nog eens buiten onder de palmbomen staat.. You get the picture, right.
Claudio - ik |
Britt - ik |
Vandaag heb ik in Sydney Nick in The Ripcurl Store een bezoekje gebracht, hij heeft met nog meer over surfen vertelt, mij aangeraden in Brisbane waar ik het best kan gaan, en uiteraard waar ik voor kwam: Ik heb mijn Surfcamp Australia T-shirt en pet gekregen! Nu kan mijn hoofdhuid niet meer verbranden. (Ja, zo sterk is de zon hier)
Goed, ik heb het gevoel dat ik bijna een boek heb geschreven, maar het is het echt allemaal waard. Als jullie ooit naar Australië komen. 1 adres: SURFCAMP AUSTRALIA !
jullie nu-officieel-intermediate-surfgirl,
Maryline