First day of school !

Never thought I'd say this but man, was I glad to be back in school ! 

De dag was al goed begonnen. Vroeg opgestaan, all excited to go see the city en ja natuurlijk ging alles mis wat er mis kon gaan. Ik zei al dat ik een halfuur stapte naar het treinstation, wel ik was dus verkeerd gelopen en een beetje verdwaald. Ik weet niet hoe, maar op een miraculeuze manier zag ik opeens de grote baan en wist weer waar ik was. 

Toen ik aankwam in het treinstation had ik dan natuurlijk mijn trein gemist. Let wel, een trein met limited stops, dus stopt niet overal en de volgende deed dat natuurlijk wel. Dus na een lange rit van een uur en tien minuten kwam ik dan eindelijk aan in Central ! 

In Central station (dat is eigenlijk zowat het station waar alles intercity trains, suburban trains (de mijne) and city trains samenkomen. Daar veranderde ik van trein om naar Circular quay te gaan. (dat is waar onder andere de brug en het opera house is!) en inderdaad, toen ik bijna aankwam in Circular Quay maakte mijn hart een sprongetje toen ik dit prachtige beeld van de brug zag (en maakte uiteraard snel een fotootje voor jullie!) Morgen zal ik eentje trekken van de opera house. 

Toen ik braaf mijn kaartje had gescand en naar buiten liep zag ik een beeld -jawel- dat net zo goed recht uit een film kon komen (a la 500 days of summer), dus heb ik een ook maar een fotootje van genomen. Ik wist dat de school vlakbij was, maar had geen idee in welke richting ik moest lopen. Uiteindelijk heb ik de straat aan een Aussie gevraagd en die heeft het mij getoond. 

En voila, hier is de school dus! 5-7 young street.

Ik werd hartelijk ontvangen, kreeg een hele papierbundel in mijn handen geduwd en mocht op gesprek gaan bij Robert and Jackie, de twee Academic coördinators van de school. Note: Er zat ook een Russisch meisje bij die hier voor drie weken als vakantie was. 

Daarna werd ik ontboden in de awesome student lounge, met zetels, zitzakken, computers, EF-staff voor activiteiten en andere nieuwe studenten. Daar leerde ik een aantal mensen kennen waarvan ik met 2 morgenvroeg al heb afgesproken. Een Zwitserse jongen die hier is voor 9 maand en een Antwerps meisje (4 maand). Jullie zullen wel denken van ja dat is gemakkelijk, dan spreek je toch gewoon Nederlands ? Maar ik en Britt hebben echt gezegd (in het engels) dat we hier zijn voor Engels, dus spreken we ook engels. Dat is ook alleen maar fair t.o.v. Claudio van Basel. 

Verder waren er ook nog 2 franse studenten, een student van Kortrijk, een Italiaan, twee mensen van Tai-wan, iemand van china, het Russisch meisje en dat was alles denk ik. 

We deden een plaatsingstest voor onze klas in de iLab. (klas vol met computers, speciale sessies een beetje op computer) Natuurlijk werkte het spel niet en moest ik op papier werken. Ik kreeg daarna te horen dat ik in the Advanced level zit, ik klas 1B dus we zullen zien wat dat morgen geeft! 

We kregen verder nog heel veel informatie omtrent gastgezin, activiteiten, noodgevallen, etc. 

Ohja! Zaterdagavond komen alle oorlogsschepen samen aan de brug en de opera house en is er een gigantisch vuurwerkspektakel gepland. 

Morgen nu échte eerste schooldag met lessen en alles. Het begint maar om 13h20 maar ik sta vroeg op om naar de city te gaan om de stad een beetje te verkennen samen met een paar vrienden. 

Het is ook minder warm in Sydney City dan Rooty hill, dat wandelingetje van het station komt je duur te staan als je geen water bijhebt. Uiteraard ook gebruik van factor 50 hier. 

Vanaf dat ik weet wat hier de moeite waard is om te bezichtigen laat ik het jullie weten!

Lieve Elise, dit stukje is een beetje speciaal gewijd aan jou. Ik wil je enorm bedanken voor het prachtige cadeau dat hier vandaag is toegekomen. De laptophoes met foto's, het is echt prachtig! (De binnenkacht is zo flashy roze bont, love it :p )

Dankje lieve meid, dankje dankje dankje. My sister knows how to treat me !

Veel liefs aan iedereen daar, 

Maryline

Hello daar aan de andere kant van de wereld !

Ik heb een rustig dagje achter de rug. Ik ben vanochtend (met veel moeite) opgestaan en heb gemerkt dat de jet lag erger wordt met de minuut. Slaap en gewenning doen wel veel.

Ik en mijn kamergenootje Josepha hebben hierna een tripke gemaakt naar de supermarkt voor wat ik moest aanschaffen (toiletpapier, eten voor deze week, apotheek voor zonnecrème enz.) en ik ben tot de conclusie gekomen dat ik hier veel ga mogen stappen. Alles is hier te voet 20 tot 30 minuten (centrum Rooty Hill). Nou ja, centrum? het is een treinstation (2 sporen) en een grote straat met winkels. (Zelfs Ronse is groter) Zo een straat die op het eerste gezicht een beetje lijkt op de belangrijkste straat uit een western film, zo met saloons enzo. Het enige verschil is dat in plaats van saloons, het hier stikt van Aziatische food markets. Plus uiteraard de belangrijke fruitwinkel (helemaal niet zo mooi als België) en de aussie-variant van een supermarkt.

 Ik kocht alles wat ik nodig had, en kwam wat meer te weten op Josepha, het leven in Jakarta en aziatisch eten, natuurlijk. Omdat Malou Filipijns is eten we in het gastgezin voornamelijk aziatisch, dat verschilt enorm. Deze avond was het aubergine met varkensvlees en zoete banaan, en rijst all you can eat. Alles behalve Sushi, jammer genoeg. Ik dacht dus dat ik kon eten zoals een echte chinees maar deze middag heeft Josepha mij deftig geleerd hoe ik moet eten met stokjes (chopsticks). Het is echt moeilijker dan dat het er uitziet, dat kan ik je garanderen.

Ik kwam ook te weten dat de bussen die hier rijden nog lekker meer gecompliceerd zijn en dat ze mij aanraadt om gewoon te voet te gaan. Morgen ga ik dus een halfuur wandelen naar het treinstation (op en neer) om uiteindelijk een trein van een uur te nemen naar Sydney. Hopelijk neem ik de juiste (en daarmee bedoel ik dus de juiste richting) Ik stap af ik Central station en verander daar om naar Circular Key te gaan, waar mijn school is. Ik wordt om 8u30 verwacht, dus ik ga me mogen haasten.
Het openbaar vervoer is hier enorm duur. 61 AUD voor 1 week, dat is een enorm minpunt, maar in Sydney zelf zijn er geen mogelijkheden behalve de residence (boven de school) maar ik ben nog geen 18 dus mag ik daar nog niet in.

Ik heb ook het centrum van Mount Druitt gezien, een ander stadje, en daar heb ik enkel gezien wat mijn vermoedens bevestigden. Dit zal misschien wat chauvinistisch klinken maar het is eigenlijk wel zo dat waar ik ben, niets typisch Australisch is. In dit deel/wijk/woonplaats zijn enorm veel Filipijnse gezinnen/Aziatische gezinnen zich gevestigd hebben. Dat zie je aan hun typische kenmerken en hoor je aan het hoekje-af-accent van het engels, no offense, iedereen is vriendelijk. Ik merk ook enorm veel Europese en Amerikaanse invloeden. Het is alsof ze de beiden in een mislukt geheel proberen te gieten. Bijvoorbeeld, Ik merkte een aantal eetplaatsjes op waar ze 'Real italian food!' verkochten (dat waren dan enkel mislukte pizza's) of 'French pastery!' (Donuts... há. Nice try.) en dan uiteindelijk nog het ergste van al, 'German Pretzels!' (en dan lag er een geelbruin gebak dat leek op iets tussen een scone en een vloeibare omvergevallen nutellapot). De Amerikaanse invloeden merk je dan weer op aan het feit dat er om 9 uur 's ochtends op elke grasoprit een opgerolde krant ligt (Where's that paperman on his bicycle?) of de bouwstijl van de huizen.
Kortom, Europa en Amerika in een blender met een snuifje Azië aan toegevoegd.

De natuur is hier dan wel weer prachtig gebleven, maar daarover meer als ik er meer over weet.

Goodnight mates,
Tomorrow will be grand ! (If I'll get there off course, euhm, where's that map?)

Maryline
onderstaande foto speciaal voor de mama en de papa om te bewijzen dat ik er al een ienieminipietsie beter uitzie.

waar ben ik aan begonnen ?

Na een stormachtige reis (er was veel turbulentie, echt om het kwartier) ben ik dus aangekomen in Sydney. Ik heb niet veel geslapen op het vliegtuig, ook niet echt veel gegeten, het was typisch engels, je kan je wel voorstellen..) Maar voor de rest was het wel oké, en nog vrij snel voorbij gegaan. Het is vermoeiend, maar alles passeert. Ik had een jong koppel naast mij op het vliegtuig want ik zat namelijk in de middelste rij aan de buitenkant, en zij waren van Brisbane, enorm vriendelijk maar ze schilderden Brisbane wel leuker af dan Sydney.
Ook heb ik de grappige Duitser Felix leren kennen, hij was een beetje verloren en hij sprak mij random aan, dus had ik in Singapore iemand om mee te praten enzo. Hij had het malle idee van zomaar een jaartje Australië rond te trekken, hij had zijn eerste werkplaats in Cairns en hij zag wel waar hij uitkwam. Een avontuurlijke jongen zou ik zo zeggen, misschien iets té avontuurlijk.. maar hij was vriendelijk en terwijl ik zijn engels bijschaafde, schaafde hij mijn Duits een beetje bij. Alhoewel hij niet begreep waarom, zei ik dat accent geen probleem was, maar die vervloekte naamvallen wel.

Na over New Delhi te hebben gevlogen, richting Calcutta om uiteindelijk in Singapore te landen moest iedereen uit het vliegtuig om een tweetal uur te wachten. Daarna zette het vliegtuig zijn reis voort richting Australia. Maar mensenlief je kan je niet voorstellen hoe groot het continent wel niet is, ik denk dat het wel vier of vijf uur geduurd heeft voor we het doorkruist hadden.

Toen ik om 5u 's ochtends plaatselijke tijd aankwam in Sydney had ik absoluut geen probleem met Customs of douane, direct er mogen doorgaan en bij de exit zag ik iemand staan met een bordje EF.
Een vriendelijke meneer die de hele rit aan één stuk door geratelt heeft. Ik vermoed dat stilte niet echt zijn sterkste punt was, maar goed, tegen die tijd was ik ook helemaal KO. In de parking zag ik alle verschillende soorten jeeps en pick-ups staan en ik dacht yes! maar het werd uiteindelijk een oude opel astra die al 300 000 kilometers op zijn teller had staan. Ook goed dacht ik dan.

In Rooty hill werd ik naar het huis van mijn gastgezin gebracht en ik maakte kennis met een Filipijnse vrouw 'Malou' en haar twee kinderen Tyrell en Ki-an. Met haar australische echtgenoot maakte ik zonet kennis, ik heb hier nog nooit zoveel instrumenten bij elkaar gezien! Van Elektrische Gitaren tot piano en grote boxen. Op dat gebied zit ik hier dus wel op mijn plaats! Daarnet nog live music bij mijn eten. Het zijn kleine maar leuke dingen.

Ik deel mijn kamer met een indonesische EF student. Een dwergske naar mijn mening, want in vergelijking met haar lijk ik echt een reus! Maar ze is wel vriendelijk, ze is nu naar de Blue Mountains maar ze zei dat ze mij morgen en overmorgen het treinstation zou laten zien enzo. Ik zit namelijk op een anderhalf uur van de stad in een klein stadje dat ik nog moet zien.

Papa, heb mijn eerste uitgave gedaan. Bam! 90 AUD aan internet voor 6 weken. komt op 10 euro en een beetje per week, vrij duur nog vind ik maar ja, veel heb ik daar niet aan te zeggen.

Ik heb een hele dag geslapen maar ik zou zo weer in slaap kunnen vallen. Over een paar uur mijn eerste nacht bij mijn gastgezin.

liefs,
jullie reizigstertje-die-vermoed-dat-ze-wat-te-ijverig-was-in-het-kiezen-van-haar-bestemming

Ik ga denk ik Justine haar gouden raad volgen en elk weekend een activiteit doen ofzo.

Een lange vlucht voor de boeg

Uiteindelijk met een transit in terminal 5, (het is hier zo ongelofelijk groot en complex) naar mijn gate toe geraakt, het is nog een tijdje wachten tot het boarden maar er is hier al een volledig team cabin crew van British Airways gepasseerd, stewards, stewardessen en captains in vlekkeloos uniform, best impressionant om zo te zien.
Status van het boarden is pre-boarding en een 23 uur lange vlucht wacht nu op mij, let the adventure begin!
Maar eerst de potentiële saaiheid trotseren..

Een beetje gerust

okay, het afscheid van onze berg is toch wel moeilijk gevallen, wat gaat dat vanavond zijn? Maar heb ondertussen al contact gehad met mijn gastgezin, ik had een mailtje gestuurd en een hele lieve mail teruggekregen, mij gerealiseerd dat ik best ook iets mee neem, dus ga ik straks op de valreep nog iets typisch Belgisch halen. Uiteraard geen voedsel.
Aftellen naar vanavond nu, er hangt enthousiasme in de lucht..